A etimoloxía do topónimo Sor, como a da
maioría dos demáis "ríos maiores", remóntanos á prehistoria.
A "Sor" élle asignada unha orixe prerromana,
paleoeuropea, derivada da raíz indoeuropea *ser-, cun significado de
"fluxo, corrente" (cf. p. 40 de E. Bascuas. "Estudios de
hidronimia paleoeuropea gallega")
Por outro lado, Miguel Costa en frornarea apunta unha orixe no proto-indoeuropeo *seu- ('virar' IEW:
2741) - relacionado co lituano siaũras (*seu-ro-) 'estreito'.
A mención máis antiga é do ano 747, co nome Saure. Eís todas as
mencións recollidas para o río Sor:
"ripa Saure, sancte Marie de Saure" 747,
"in Saure ecclesiam S. Marie" 897, "Ripa de
Saur" 897, "Sauris" 916, "in
Saure" 998, "aqua de Saur" 1092, 1099, "in face
Saure" 1095, "usque in finem Sauri" 1103,
"usque in Sauri" 1110, "ripa de Saur" 1120,
1160 "flumen Saurium" 1128, "S.
Michael de Sauro" 1128, "inter ambos Souros, et per
aquam de Sor" 1225, 1227; "entre ambolos Sores" 1305 (cf. Bascuas)
Tería por tanto evoluído: Saure > Saur > Sour > Sor, seguindo a evolución normal, incluíndo o paso /ou/>/o/ : cando o diptongo [ow] é trabado por una consonante homosilábica, esta tende a provocar a monoptongación (cf. P. Martínez Lema aquí).
Tamén se rexistra, e.g. en 1688, a transcrición "Sol", "Riveras
del Sol", o cal pode apontar a unha vacilacion Sor/Sol na pronuncia, fenómeno común (cf. aquí).
Existe outro rio "Sor", afluente do rio Sorraia, en
Portugal.
Ningún comentario:
Publicar un comentario